Najciekawsze atrakcje w Lizbonie – 15 miejsc w stolicy Portugalii

Lizbona jest stolicą i główny miastem Portugalii. Leży nad Oceanem Atlantyckim i rzeką Tag. To jedno z najstarszych miast zachodniej Europy. Planujesz wycieczkę do Lizbony? Jeśli tak, to w tym artykule poznasz najciekawsze atrakcje w Lizbonie, które zdecydowanie warto zobaczyć. Stolica Portugalii to fascynujące miasto pełne historii, zabytków, imponujących mostów i zabytkowych tramwajów. Tanie loty i względnie niewielka odległość od Polski sprawiają, że jest to idealne miejsce na weekendowy wypad.

Teren dzisiejszej Lizbony został pierwotnie zasiedlony przez Celtów. Fenicjanie założyli tu osadę zwaną Ulissipo, którą następnie podbili Grecy i Kartagińczycy. Kiedy w 205 roku p.n.e. Rzymianie wygrali drugą wojnę punicką z Kartagińczykami i zajęli miasto, zmienili nazwę na Olissipo. Starożytna Lizbona została włączona do rzymskiej prowincji Lusitania, a kiedy Cesarstwo Rzymskie upadło, została najechana przez plemiona germańskie i była kontrolowana przez Królestwo Swebów do 585 roku.

W VIII wieku islamscy Maurowie z Afryki północnej najechali Półwysep, w tym Lizbonę. Zmienili oni nazwę miasta na al-Usbuma (Lishubna). Do ostatecznego odbicia miasta przez chrześcijan doszło w 1147 r. pod wodzą pierwszego władcy Portugalii – Alfonsa I Zdobywcy. Alfons III w 1255 r. przeniósł stolicę Portugalii z z Coimbry do Lizbony.

Od XV wieku port w Lizbonie stał się jednym z najważniejszych na świecie. W tym okresie powstał Casa da Guiné e Mina (zespół magazynów i komór celnych). Organizacja ta zarządzała wszystkimi aspektami handlu zagranicznego, dając miastu wielką władzę. Portugalia handlowała z wybrzeżem Zielonego Przylądka, a w wieku kolejnym z Azją, Afryką i Brazylią, czyniąc Lizbonę jeszcze bogatszą oraz najważniejszym ośrodkiem handlu niewolnikami w Europie.

1 listopada 1755 roku Lizbona została nawiedzona przez ogromne trzęsienie ziemi (9 stopni w skali Richtera), które zniszczyło dużą część miasta. Odbudowa Lizbony odbyła się pod kierownictwem Sebastião José de Carvalho, bardziej znanego jako markiz Pombal.

W roku 1807 miasto zostało najechane przez Napoleona, a następnie odbite przez Brytyjczyków. W 1833 roku przywrócono monarchię konstytucyjną, która trwała do ogłoszenia republiki w 1910 roku.

Polecany artykuł: 10 europejskich stolic na ciekawy city break

Po upadku Pierwszej Republiki w 1926 roku władzę przejęła antydemokratyczna partia konserwatywna. Powstało “Estado Novo” (Nowe Państwo) kierowane przez Anónio de Oliveira Salazara, z konstytucją wzorowaną na konstytucjach państw faszystowskich. Reżim Salazara trwał do 25 kwietnia 1974 r. kiedy to miał miejsce wojskowy zamach stanu zwany “rewolucją goździków” przeprowadzony przez generała Spinolę. W wyniku przewrotu doszło do przywrócenia swobód obywatelskich i politycznych. Od 1986 roku Portugalia jest członkiem Unii Europejskiej.

W dalszej części artykułu poznasz najciekawsze atrakcje w Lizbonie, które warto zobaczyć podczas wycieczki do stolicy Portugalii.

Katedra w Lizbonie (Sé de Lisboa)

Katedra Najświętszej Maryi Panny w Lizbonie, bardziej znana jako Sé de Lisboa, jest najstarszym i najważniejszym kościołem w mieście, wybudowanym w 1150 roku dla upamiętnienia wyzwolenia miasta spod władzy Maurów. Świątynia ma surowy wygląd z przewagą stylu romańskiego, ale na przestrzeni poddawana była przeróbkom, w których po mistrzowsku połączono różne style architektoniczne.

Grube mury i dwie dzwonnice nadają katedrze wygląd bardziej typowy dla średniowiecznej fortecy niż dla kościoła. Fasada do dziś zachowała swój XII-wieczny romański styl, a jej głównym elementem jest centralna rozeta.

Po wejściu do środka świątyni wzrok przykuwają rokokowe elementy dekoracyjne. Wśród nich warto zwrócić uwagę na chrzcielnicę, w której został ochrzczony św. Antoni z Padwy, XIV-wieczne sarkofagi i urokliwa gotycka kaplica z XIV wieku.

W całej swojej historii Katedra w Lizbonie jak fortyfikacja przetrwała różne klęski żywiołowe, po których kilkakrotnie była odnawiana. Katedra przetrwała m.in. wielkie trzęsienie ziemi w 1755 roku, które zniszczyło znaczną część miasta, w tym także poważnie uszkodziło świątynię.

Klasztor Hieronimitów (Mosteiro dos Jerónimos)

Klasztor Hieronimitów to obok Wieży Belém najważniejsza atrakcja turystyczna Lizbony. Znajduje się w nim grób Vasco da Gamy, portugalskiego odkrywcy i Luísa de Camõesa, portugalskiego poety i pisarza. W 1983 roku kompleks klasztorny został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Budowla została zaprojektowana przez portugalskiego architekta Diogo de Boitaca dla upamiętnienia powrotu Vasco da Gamy z Indii. Budowę rozpoczęto 6 stycznia 1501 roku, a zakończono dopiero w XVII wieku. Budynek jest głównie w stylu manuelińskim, będącym portugalską odmianą późnego gotyku, w połączeniu z rzeźbami o motywach marynistycznych i elementami orientalnymi.

Co ciekawe, klasztor został zbudowany na miejscu dawnej kaplicy Ermida do Restelo, założonej w tym miejscu przez Henryka Żeglarza, w której Vasco da Gama i reszta żeglarzy modlili się przed wypłynięciem do Indii.

Przyklasztorny kościół Santa Maria jest unikalny na skalę światową. Jest zupełnie inny od pozostałych. Świątynia ma jedną nawę podtrzymywaną przez sześć pięknie rzeźbionych kolumn, a kościół wydaje się ciągnąć w nieskończoność.

Dwupiętrowy krużganek Klasztoru Hieronimitów jest jeszcze piękniejszy niż ten znajdujący się w klasztorze przy lizbońskiej Katedrze. Jest on znacznie większy, a jego dekoracyjne ornamenty i symbolika zapierają dech w piersiach.

Wieża Belém (Torre de Belém)

Nieopodal Klasztoru Hieronimitów, u ujścia Tagu do oceanu, znajduje się Wieża Belém zbudowana w celu obrony miasta. Po latach została przekształcona w latarnię morską, a następnie w komorę celną.

Wieża Belém została zbudowana w latach 1514-1520 w stylu manuelińskim przez portugalskiego architekta i rzeźbiarza Francisco de Arruda. W 1983 roku obiekt został wpisany na listę UNESCO.

Budowla ma 35 m wysokości, a najniższe piętra znajdują się pod powierzchnią wody. Torre de Belém składa się z sześciokątnego bastionu z kaplicą ze strzelnicami dla 17 armat oraz z 5-piętrowej wieży w północnej części budowli. Przechodząc przez kolejne piętra dotrzemy do tarasu na dachu. Każde piętro jest połączone małymi i wąskimi spiralnymi schodami, którymi poruszanie się w najbardziej ruchliwe dni jest nieco utrudnione ponieważ trzeba czekać na swoją kolej, aby wejść i zejść. Podczas zwiedzania przechodzi się po kolei przez Salę Gubernatora, Salę Królów, Salę Audiencyjną i Kaplicę.

Pomnik Odkrywców (Padrão dos Descobrimentos)

Wysoki na 52 metry lizboński Pomnik Odkrywców powstał w 1960 roku i upamiętnia pięćsetną rocznicę śmierci Henryka Żeglarza, który odkrył Azory, Maderę i Wyspy Zielonego Przylądka. Konstrukcja jest zbudowana z betonu i ma kształt karaweli. Pomnik stoi na wybrzeżu Belém, bardzo blisko innych ważnych zabytków, takich jak Wieża Belém i Klasztor Hieronimitów. Na szczycie pomnika znajduje się taras widokowy, na który można dostać się schodami lub windą.

Pomnik Odkrywców składa się z grupy rzeźb. Przedstawia dziób karaweli, czyli małego żaglowca skonstruowanego przez Portugalczyków w celu eksploracji Oceanu Atlantyckiego. Na czele statku stoi książę Henryk Żeglarz, a za nim wielu innych wielkich portugalskich odkrywców. Marmurowa mozaika u stóp pomnika ma 50 metrów średnicy i przedstawia mapę świata oraz trasy wypraw portugalskich odkrywców. Mozaika ta została podarowana Portugalii w 1960 roku przez Republikę Południowej Afryki.

Zamek św. Jerzego (Castelo de São Jorge)

Zamek św. Jerzego położony jest na szczycie najwyższego w Lizbonie wzgórza São Jorge. Na zboczu wzgórza znajdują się dwie dzielnice miasta, zwane Alfama i Castelo. Zamek św. Jerzego jest jednym z najbardziej charakterystycznych symboli miasta. Jego sylwetka wyróżnia się za dnia, ale również nocą w sztucznym oświetleniu prezentuje się bardzo majestatycznie. Wizyta w Zamku św. Jerzego zajmie około 3 godzin, ponieważ budowla jest dość rozległa.

Najpierw w tym miejscu w V wieku Wizygoci wybudowali małą twierdzę. Następnie w XI wieku Maurowie rozbudowali i powiększyli twierdzę, a w XII wieku zamek został przebudowany i w późniejszych latach przekształcony w Pałac Królewski. Lata swojej największej świetności zamek przeżywał od XIII do XVI wieku. W 1938 roku został całkowicie odrestaurowany.

Ogród Zoologiczny w Lizbonie (Jardim Zoológico de Lisboa)

Otwarty w 1884 roku Ogród Zoologiczny w Lizbonie jest jednym z najważniejszych w całej Europie. Mieszka to ponad 2000 zwierząt należących do 350 różnych gatunków. Można tu spotkać słonie, krokodyle, tygrysy, lwy, rysie, hipopotamy, delfiny, pelikany, żyrafy, sępy i strusie, a także wiele innych.

W lizbońskim ogrodzie zoologicznym można odbyć pewnego rodzaju podróż po całym świecie. Odkryć tu można tygrysy sumatrzańskie w gęstej roślinności wilgotnego lasu tropikalnego, można obserwować zachowanie lwów, żyraf i słoni z afrykańskiej sawanny a także zobaczyć kolorowe ptaki z Ameryki Południowej.

Dla odwiedzających dostępny jest wybieg, na którym przenosimy się na rozległą i suchą afrykańską sawannę, gdzie oprócz słoni można również obserwować żyrafy i hipopotamy w warunkach zbliżonych do naturalnych.

Ogród Zoologiczny w Lizbonie oferuje również szeroki wachlarz zajęć i atrakcji nie tylko dla dzieci, choć właśnie najmłodsi turyści będą najbardziej zachwyceni wizytą w tym miejscu. Do innych atrakcji ogrodu zoologicznego należą codzienne pokazy delfinów, pokazy karmienia lwów morskich i pelikanów. Zwierzęta w ZOO można także obserwować z wagonika kolejki linowej.

Przed spędzeniem tu czasu polecam zajrzeć na stronę internetową Ogrodu Zoologicznego w Lizbonie w celu sprawdzenia dostępnych każdego dnia atrakcji i zaplanowania wizyty w odpowiednim terminie.

Park Narodów (Parque das Nações)

Park Narodów to dzielnica Lizbony zbudowana na Światową Wystawę Lizbońską w 1998 roku u ujścia rzeki Tag do oceanu. To nowoczesna dzielnica, pełna życia i otwartych przestrzeni zielonych. Obecnie spełnia rolę parku publicznego. W tej nowoczesnej części Lizbony znajdują się liczne restauracje, bary, teatry, parki, deptaki i duże centrum handlowe Vasco da Gama.

Jednym z najbardziej zaskakujących zabytków tej dzielnicy jest dworzec kolejowy Oriente, zaprojektowany przez hiszpańskiego architekta Santiago Calatravę. Ta modernistyczna stacja ma konstrukcję ze szkła i stali w kształcie drzewa. Ten ambitny projekt obejmuje stację metra, krajowy i międzynarodowy terminal autobusowy oraz węzeł kolei dużych prędkości i pociągów regionalnych.

W Parku Narodów znajduje się akwarium Oceanário de Lisboa, które warto odwiedzić, szczególnie jeśli podróżujesz z dziećmi. Warto też zajrzeć do Ogrodów Wodnych (Jardim das Águas).

Oceanarium w Lizbonie (Oceanário de Lisboa)

Oceanarium w Lizbonie jest największym tego typu obiektem w Europie, w którym żyje ponad 25 tysięcy stworzeń morskich z całego świata. Zostało otwarte z okazji odbywających się w Lizbonie w 1998 roku międzynarodowych targów Expo ’98, podczas których nosił nazwę Pavilhão dos Oceanos i był jedną z głównych atrakcji imprezy.

Budynek Oceanarium jest jednym z najbardziej przyciągających wzrok w Parku Narodów. Sprawia wrażenie unoszenia się nad oceanem i można się do niego dostać tylko przechodząc przez kładkę.

Oceanarium ma dwa piętra, a ekspozycja zbudowana jest wokół ogromnego centralnego akwarium. Zwiedzanie ułatwiają strzałki informacyjne. Wystawa podzielona jest na cztery mniejsze akwaria, w których znajduje się flora i fauna poszczególnych oceanów: Atlantyckiego, Spokojnego, Indyjskiego oraz Antarktydy.

Największe akwarium to najbardziej imponująca część Oceanarium. Znajdują się w nim setki stworzeń, w tym kilka gatunków rekinów, płaszczek, mant i kolorowych ryb tropikalnych.

Oceanarium w Lizbonie to obowiązkowy punkt zwiedzania miasta, szczególnie jeśli podróżujesz z dziećmi. Bilety wstępu można zakupić na oficjalnej stronie internetowej obiektu.

Baixa (Baixa de Lisboa)

Baixa to centralna i najbardziej znana dzielnica Lizbony. Została całkowicie przebudowana przez markiza de Pombal po trzęsieniu ziemi, które zniszczyło tą część miasta w XVIII wieku. Dzielnica ma duże klasyczne aleje otoczone domami pokrytymi kafelkami, w typowym lizbońskim stylu. Baixa jest pełna sklepów, restauracji i zawsze jest tu tłoczno w ciągu dnia. Właśnie tutaj można zobaczyć słynny żółty tramwaj 28, z którego pokładu można w ciekawy sposób zwiedzić okolicę.

W tej dzielnicy znajdują się najbardziej charakterystyczne place i ulice Lizbony: Praça dos Restauradores, Praça Marquês de Pombal, Praça de D. Pedro IV (Rossio), Praça da Figueira i Praça do Comércio. Kolejne atrakcje w Lizbonie znajdujące się w dzielnicy Baixa opisuję w dalszej części artykułu.

Najpiękniejszą aleją dzielnicy jest Avenida da Liberdade o długości nieco ponad kilometra. To najbardziej reprezentacyjna aleja w Lizbonie z XIX-wiecznymi budynkami i chodnikami pokrytymi mozaikami tworzącymi przyjemne czarno-białe wzory.

Ważnym placem w dzielnicy Baixa jest Praça dos Restauradores upamiętniający wszystkich obywateli, którzy zbuntowali się przeciwko hiszpańskiej dominacji w 1640 roku. Pośrodku placu znajduje się duży obelisk poświęcony przywróceniu niepodległości Portugalii.

Obok Praça dos Restauradores znajduje się Plaça do Rossio, zwany inaczej Praça de D. Pedro IV. Jego początki sięgają XIII wieku, a obecnie jest to najbardziej ruchliwy plac w Lizbonie, na którym spotykają się mieszkańcy i turyści.

W pobliżu Plaça do Rossio znajduje się Praça da Figueira. Na tym wspaniałym placu znajdują się klasyczne budynki i konny pomnik króla Jana I. Z placem łączy się Rua Augusta, elegancki deptak. Rua Augusta jest otoczona ulicami, które kiedyś specjalizowały się w pewnych branżach, w szczególności Rua do Ouro i Rua da Prata, czyli złota i srebrna ulica.

Praça do Comércio

Praça do Comércio, najważniejszy plac Lizbony, został zbudowany w miejscu, w którym znajdował się stary Pałac Królewski, zanim został zniszczony przez trzęsienie ziemi w 1755 roku. Przez dziesięciolecia miał kluczowe znaczenie dla handlu morskiego.

Południowy kraniec placu jest otwarty i wychodzi na rzekę Tag. Pozostałe trzy strony mają żółte budynki z łukami wzdłuż całej fasady. Kiedy plac został zbudowany rozładunek towarów przywiezionych przez statki handlowe odbywał się właśnie tutaj, gdyż plac uważany był za “bramę” do Lizbony.

Po północnej stronie Commerce Square znajduje się Łuk Rua Augusta (Arco da Rua Augusta), który prowadzi do bulwaru Rua Augusta. Ten łuk triumfalny został wybudowany dla upamiętnienia odbudowy Lizbony po trzęsieniu ziemi w 1755 roku. Na szczycie kilku filarów znajdują się liczne posągi przedstawiające ważne postacie w życiu Portugalii, takie jak Vasco da Gama i markiza de Pombal. Na placu stoi także odlany z brązu konny pomnik Józefa I, króla Portugalii panującego w czasie wielkiego trzęsienia ziemi.

Rossio (Praça Dom Pedro IV)

Rossio to tętniący życiem plac w Lizbonie, położony na północnym krańcu Rua Augusta, bardzo blisko placu Restauradores. Plac jest miejscem spotkań zarówno lizbończyków, jak i turystów odwiedzających miasto.

W centrum Placu Rossio znajduje się Kolumna Piotra IV, znanego jako “Król Żołnierz”. U podstawy kolumny znajdują się cztery kobiece postacie, które reprezentują różne cechy króla: Sprawiedliwość, Mądrość, Siła i Umiar.

Północną pierzeję placu wypełnia gmach z sześciokolumnowym portykiem, w którym mieści się Teatr Narodowy, nazwany Teatro Nacional da Dona Maria II – na cześć córki króla Pedro IV. Teatr Narodowy powstał w 1842 roku na miejscu starego Palácio dos Estaus, który od XVI wieku był siedzibą portugalskiej inkwizycji. Na szczycie fasady Teatru znajduje się posąg Gila Vicente, portugalskiego dramatopisarza i ojca portugalskiego teatru.

Po lewej stronie Teatru Narodowego znajduje się Dworzec Rossio, wybudowany w 1887 roku. Jego fasada zwraca uwagę niezwykłym wejściem. Z tego dworca odjeżdżają pociągi do Sintry.

Plac Markiza Pombal (Praça do Marquês de Pombal)

Praça do Marquês de Pombal jest sercem “nowoczesnej Lizbony”. Plac położony jest w pobliżu Parku Eduardo VII, na końcu Avenida da Liberdade.

Pośrodku placu stoi pomnik markiza Pombal, który był gubernatorem Lizbony w latach 1750-1777. Markiz przedstawiony został obok lwa, symbolu władzy i przywództwa.

Plac Markiza Pombal otoczony jest kilkoma siedzibami korporacyjnymi ważnych firm, w tym największych portugalskich banków i jednymi z najbardziej znanych 5-gwiazdkowych hoteli na świecie.

Warto przespacerować się Avenida da Liberdade, a jeśli starczy czasu, udać się na spacer po Parku Eduardo VII (Parque Eduardo VII), który jest największym terenem zielonym w mieście. W parku mieści się kompleks ogrodów Estufa Fria, który również warto zwiedzić.

Narodowe Muzeum Powozów (Museu Nacional dos Coches)

W Narodowym Muzeum Powozów w Lizbonie znajduje się jedna z najważniejszych kolekcji powozów konnych na świecie. To jedno z najczęściej odwiedzanych muzeów w Lizbonie.

Muzeum mieści się w starej ujeżdżalni dawnego pałacu królewskiego Belém. Zostało zainaugurowane 23 maja 1905 roku przez królową Amelię z Orleanu i Bragançę, księżniczkę Francji poślubioną królowi Portugalii Karolowi I.

W Museu Nacional dos Coches znajdują się niezwykle godne uwagi pojazdy konne, zwłaszcza te, które należały do Filipa II (1581-1598). To najstarsze okazy w kolekcji. W muzeum znajdują się również trzy wagony, które należały do papieża Klemensa XI. Pojazdy zostały zbudowane w Rzymie w 1715 roku i są zaprojektowane w barokowym stylu włoskim.

Most Vasco da Gamy (Ponte Vasco da Gama)

Zbudowany na Expo w Lizbonie w 1988 roku most Vasco da Gamy ma ponad 17 kilometrów długości i łączy północne i południowe regiony Portugalii. A dokładnie most łączy miejscowość Sacavém z miejscowością Montijo.

Otwarty w dniu 29 marca 1988 r. most został nazwany na cześć największego portugalskiego odkrywcy – Vasco da Gamy, pierwszego Europejczyka, który dotarł do Indii drogą morską znad Oceanu Atlantyckiego.

Wcześniej istniał już w mieście most (Most 25 Kwietnia), który łączył Lizbonę z terenami po drugiej stronie Tagu, ale nie podołał on zwiększonemu ruchowi komunikacyjnemu i stąd narodził się pomysł wybudowania Mostu Vasco da Gamy o sześciu pasach ruchu.

Most 25 Kwietnia (Ponte 25 de Abril)

Most 25 Kwietnia ma długość 2.277 metrów i jest najdłuższym mostem wiszącym w Europie. Był pierwszym mostem zbudowanym w Lizbonie i został oddany do użytku 6 sierpnia 1966 roku. Most ma dwa poziomy: górny poziom jest przeznaczony dla samochodów, a dolny, dodany w 1999 roku, jest przeznaczony dla pociągów. Na moście nie jest dopuszczony ruch pieszy.

Początkowo most został nazwany Mostem Salazara, na cześć António de Oliveiry Salazara, portugalskiego dyktatora. Po rewolucji goździków, która miała miejsce 25 kwietnia 1974 roku i obaleniu reżimu Salazara, most otrzymał nazwę Mostu 25 kwietnia.

Most łączy lizbońską dzielnicę Alcântara na brzegu północnym rzeki Tag z miastem Almada na południowym brzegu rzeki. Bardzo często porównywany do mostu Golden Gate w San Francisco z uwagi na podobieństwo obu mostów.

Polecane atrakcje w Lizbonie

Lizbona jest jedno z najstarszych miast Europy słynącym z ceramicznych płytek, zabytkowych budynków i tętniącej życiem kultury. Sprawdź polecane atrakcje i wycieczki, które pomogą Ci lepiej poznać stolicę Portugalii.